stap 2: naai alle lagen van het deken (moet naar het schijnt de deken zijn maar foert) met de verkeerde kant op elkaar maar laat een keergat open. Bij mij als volgt: 





Zie stippellijn op de afbeelding hieronder.





stap 6: vouw +/- 1/3 om van de bovenzijde richting voetenzak.



stap 7: nog eens overplooien



stap 8: alles keren door de voetenzak, een beetje gelijk een Kway van vroeger. En voila, uw zacht dik kussen!

Ook mijn zus moest er aan geloven. Ze kreeg van mij een zelfgemaakt cadeautje. Een pakketje. Ik heb voor haar een rok genaaid in okerkleurige wol en had nogal wat stof over. Het tassenpatroontje van Made by Rae werd nog maar eens boven gehaald en uit de overschot fabriceerde ik dit tasje waar ik een riem van mij aan naaide. En er was nog over voor een mini versie van de rok voor de jongste dochter (één van die projectjes die nog in mijn "af te werken" zak zitten.. wordt vervolgd dus).  Ik kreeg van een vriendin (dank u C!) een schoon stukje stof waar ik een cirkelsjaal van maakte. Van de rok heb ik geen foto. Van de rest wel..

Mijn man heeft een broer. Nonkel Sam voor ons kinders. En nonkel Sam heeft een vlam. Tante Vanessa. Nonkel Sam gaat soms logeren bij tante Vanessa. Voorlopig gaat dat nog zo. Dus kwam ik op het idee voor Nonkel Sam zijn kerst een toiletzak te maken met de passende vulling. Het patroon kom van, hoe kan het ook anders, Oontjes blog. De buitenkant is in jeans (aan de onderkant binnenstebuiten genaaid) met een rood paspelleke en rode rits. De binnenkant is een groen sterrenkatoentje, met een tussenlaag van doucheschermzeil. Ziezo, tot ze gaan samenwonen kan Nonkel Sam zijn tandenborstel veilig vervoeren..

En we zijn weer gestart aan een nieuw jaar. Ik heb al een lijst naai ideetjes. Maar mijn zak met nog af te werken projectjes is nog groter, misschien moet ik daar eerst eens naar kijken. Ik mag van geluk spreken dat ik een tweede jongere dochter heb, die kan er misschien wel nog in.

Intussen is het hier op mijn blog betrekkelijk stil. Kerstfeest en een weekje logeren met vrienden in De Haan zijn daar onder andere de oorzaak van. Maar het was een fantastische kerstvakantie!

Binnenkort zet ik de (zelfgenaaide) kerstcadeau's wel eens online. 

Gisteren was het nieuwjaarsfeestje van Den Gestikten draad. Ik heb genoten van het gezelschap, teveel chips gegeten, nog een stukje verder gehaakt aan mijn dochters tapijtje en dit bijzondere cadeautje gekregen.



Ik wil jullie hierbij dan ook allemaal een super en creatief 2014 toewensen! Dat al (of toch zo veel mogelijk) jullie verwachtingen mogen waargemaakt worden, iedereen gezond mag blijven en zich gelukkig mag voelen.

Het is zover. De kogel is door de kerk, de winnaar is geloot. 
Wie zou dat nu toch kunnen zijn?

Ik wil ook eens een give away organiseren. Voor de fun, door jullie enthousiaste reacties op mijn blog 

Mijn kinders zijn vrij creatief (vanwaar zou dat nu toch komen). En wat is hiervoor beter dan de academie. Zo ook hier bij ons dus. Daar trekt mijn zoon iedere vrijdagavond naar toe. Allez ja, Baptiste (beste vriend van de zoon) zijn mama brengt de artistieke knapen en brengt ze na afloop ook weer naar ons thuis. Ik moet u niet vertellen dat dit een grote luxe is voor mij. Dit kon niet onbeloond blijven, vandaar, een academiezak voor onze "Bartiste", ebdem ebdem? (= westvlaams voor begrijp je 't, ik ben nog aan het oefenen als oostvlaamse migrante. De liefde niewaar..). Met zijn schattig snoetje erop vanvoor, natuurlijk. En er kan netjes een grote tekenmap in en een ferme tekenkoffer. Jeans aan de buitenkant voor stevigheid en vlekken, rood met wit ("KVK" zullen de Kortrijkzanen onder ons begrijpend meeknikken) aan de binnenkant. Alle stoffen zijn van het stoffenspectakel.

Onze jongste telg is een "zotte mutse". Eerst geschater, de rest komt later. Maar de zotte mutse had een koud hoofdje. Daar kon ze minder mee lachen. En dus werd er gehaakt, dat was alweer enige tijd geleden. Geleerd van mijn oma en mijn moeder. Mijn zoon keek heel geïnteresseerd toe, wou ook eens proberen maar vond die kettingsteek toch wat te moeilijk. De wol kocht ik bij Filati in de Lange Steenstraat in Kortrijk. De bobbels in de muts, dat zijn trouwens haar twee staartjes.

By the way, mijn dochter was de laatste twee dagen "ziek", maar dat was alleen aan de thermometer af te lezen..

Mijn zus heeft binnenkort een nieuwe "werkagenda" voor haar verpleegsterdinges in 't UZ. Maar die is een tikje saai. Zwart imitatieleer is soms wel spannend maar saai voor een agenda. En dus vroeg ze een hoesje. En dus stikte ik voor mijn zus. Een petit pan stofje met een blauw stofje, beide van de Soldeur. Ik knipte twee rechthoeken uit (eentje met eens stukje petit pan en een "biezeke" eraan) en stikte die (behalve het keergat) aan elkaar. Hoekjes afknippen, keren, tegenstikken en flapjes omstrijken en vaststikken. 
Klaar is het hoesje, de zus is content.

Recykleren vind ik altijd extra spannend. Wat kan ik er uit halen? En het geeft nog een goed gevoel ook. Ik kocht ooit eens een kleed voor mezelf waarvan ik het stofje supermooi vond. Bij het passen en showen zei mijn man niets. Voldoende dus om het niet meer aan te doen (wie kent dat niet). MAAR.. toen kreeg ik dochters met een lijfje nog voldoende klein om het kleed om te vormen tot alweer wat draagbaars. Et voila. 

Ik ben wild van stof. Althans, ik kan er toch wel héél enthousiast van worden. Nieuwe patroontjes, verse kleurtjes, andere diktes, het interesseert mij allemaal. En dus ook shoppen naar stofjes. De Soldeur is mijn vaste stek. En ze hebben nu ook een webwinkel! Heel handig, nu kan ik de gezinsleden vragen wat ze van het stofje vinden dat ik voor hun nieuwe kledingstuk in gedachten had. Zeker een bezoekje waard!

link: Wild van Stof

Mijn dochter had een depanage nodig van haar voiture. Het is een snelle roze met grijze kar, die geregeld door de woonkamer flitst als zij achter het stuur staat. Maar de zus wou ook eens mee rijden en dus was de bekleding gescheurd. De zus is namelijk te zwaar voor een poppenbuggy. En dus werd door "oma" (want dat ben ik voor de popjes) een nieuw hoesje gestikt deze ochtend. Een steviger model dan het oorspronkelijke synthetische stofje. Nu kan de kar weer zoeven.

Jutta is geboren! En wat een mooie baby! Heel veel donker haar. En wat kan je beter geven aan een droombaby: een slaapzakje om nog meer in te dromen! Het werd er eentje met vogeltjes onderaan, een bloempjesstofje bovenaan, een wit kraagje en voering en een blauw paspelletje. De ouders waren er alvast heel blij mee. Maar ik moet zeggen, het was een veel minder eenvoudig projectje dan ik dacht..

Mijn jongste mag op theevisite. Gaan spelen bij vriendinnetjes. En dus heeft moeder een setje speelgoed theezakjes in elkaar geknutseld, samen met de dochter. Eens benieuwd als ze straks thuis komt of het zal gesmaakt hebben. Een ideaal restjes projectje. Het ideetje heb ik van pinterest.