Het was weer stoffenspektakel in Gent en omdat dat daar op een vrijdag valt (kinders op school, relax kiezen dus) en niet erg ver is, ging ik daar heen. Ik heb mij mooi kunnen inhouden deze keer. Een blauw polkadotje, de gele versie, groene en oranje joggingstof, drie halve metertjes met print en een effen lichtblauwig katoentje, proper gehouden he?

Mijn knipgrage vingers heb ik dit weekend op het gele polkadotje losgelaten. Met het patroon Lena uit het boek zelfgemaakte kleertjes van Catherine Deweerdt ging ik aan de slag (zaterdagavond vent naar de voetbal dus het rijk voor mij alleen). 

Ken je trouwens dat gevoel "nog één dingetje naaien en dan stop ik echt, gewoon nog zien hoe het er dan zal uit zien" en dan vaststellen dat het spokenuur al gepasseerd is? En het kleedje haast af? Zou dat verslaving zijn? 

Mijn dochter is alvast blij met haar yellow polka dot. En ik ga dat modelletje zeker nog maken. Ik heb er een zestal uur aan genaaid en heb er ongeveer anderhalve meter stof in gestoken. En wat vinden jullie van het resultaat?

Ik heb dit weekend een aha erlebenis gehad. Ik ben sinds woensdagavond met koorts en een flinke hoest in mijn bed beland. Tegen vrijdagnamiddag was ik het wat beu (antibiotica gekregen, koorts gezakt maar nog wat flauw te been) en dus ben ik mijn knopenverzameling beginnen sorteren volgens kleur (dubbel bed, veel plaats). 

Ik vroeg mij af hoe ik mijn spoelen eigenlijk deftig kon wegbergen zonder die dradenwarboel in mijn naaidoos. Toeval wil dat er een flesje Perrier Citron op mijn nachtkastje stond (we drinken dat hier veel als gezondere variant op limonade). Dopje eraf geschroeft en wat bleek? Er zat vanbinnen een randje in de dop dat preciés groot genoeg was om de spoel in te klikken. Dat ding bleef gewoon netjes op zijn plaats zitten.

Ik had zaterdag ook een oude blikken doos van mijn schoonvader gekregen (van zijn oudtante, een echte oude doos dus, dat blik bedoel ik). Achter bijpassende bakjes gezocht, spoelen gesorteerd en het deksel voorzien van een met stof overtrokken kartonneke waar ik de desbetreffende doppen op vastgekleefd heb. En, ziet er proper uit he? En nu ga ik nog wat drinken, om de rest van mijn deksel te kunnen vullen.

Als je gedurende vier (en een beetje) dagen iedere avond naait, dan kan er toch het één en ander uit uw machien rollen. Zo ook een rokje. Mijn dochter mocht zelf haar stof kiezen. Ik vrees dat ik nog werk ga hebben haar iets van esthetiek en stofkeuze bij te brengen (ze zit nog in de roze kabouterfase). Gelukkig konden we ons allebei vinden in dit toffe stofje in de Soldeur. De enige bijkomende vereiste was dat het zwierig was. En dus werd het patroontje van het stolpplooirokje uit "stof voor durf het zelvers" eens uitgeprobeerd. En heel erg goed bevonden! Door de onderrok te fronsen staat het rokje mooi bol en zijn de plooitjes goed zichtbaar. Deze ga ik nog maken!

Voor de verandering heb ik de zoom eens afgewerkt met een bijpassend groen biaistje. De voering werd dus ook groen, samen met de paspel. Nu nog bruine beentjes voor er onder. Laat maar komen dat mooie weer!

Ik zei het al, ik deed dus mee aan de Kids Clothes Week. Waaronder met dit patroontje. Het komt uit een zeer tof japans patroonboekje, vertaald in het Frans (is al iets beter dan mijn Japans maar ik ben toch blij dat google translate bestaat). Ik geloof dat een engelse versie ook voorhanden is, ik zoek het wel nog eens op. Er bestaat een hele reeks van die boekjes. Het mijne komt van Le Fûret du Nord in Rijsel. De patronen staan met veel tekeningen heel duidelijk uitgelegd. Maar nog niet duidelijk genoeg voor deze haastige naaister, want ik stak de opening aan de verkeerde schouder. Mijn dochter stoort zich daar in ieder geval niet aan. De modellen vallen wel nogal wijd uit, lekker luchtig voor in de zomer dus!

Ik heb, voor de eerste keer, meegedaan aan de kids clothes week. Voor wie dit nog niet kent: je neemt je voor een week lang minimuum 1 uur per dag te naaien aan kinderkleding, of er toch met bezig te zijn (stof knippen, patroon zoeken etc). Je geeft op wat je zal maken en post dan de resultaten op de blog van KCW. Ik heb de eerste vier dagen iedere avond achter mijn machine gezeten en ben toen op weekend naar Antwerpen vertrokken (later meer hierover). Niet helemaal correct dus. Maar ik heb wel mooie stof gekocht in Antwerpen dus dat telt ook mee.

Eén van mijn stukken is dit bloesje. Het Liza modelletje uit "zelfgemaakte kleertjes" van Catherine Deweerdt. De stof komt van op het stoffenspectakel, van bij die nederlander met al zijn kleine rolletjes van een halve meter (4 voor 10 euro, kent u hem?). En ja hoor, dit bloesje (maat 4 jaar) kan perfect uit een halve meter! Tenzij je van doorlopende extra large prints houdt natuurlijk. De maat is wel wat klein voor mijn driejarige (een 6 jaar zal ook wel uit een half metertje kunnen denk ik). Het vastzetten van de knoopjes is een ideetje van Pinterest.

stap 2: naai alle lagen van het deken (moet naar het schijnt de deken zijn maar foert) met de verkeerde kant op elkaar maar laat een keergat open. Bij mij als volgt: 





Zie stippellijn op de afbeelding hieronder.





stap 6: vouw +/- 1/3 om van de bovenzijde richting voetenzak.



stap 7: nog eens overplooien



stap 8: alles keren door de voetenzak, een beetje gelijk een Kway van vroeger. En voila, uw zacht dik kussen!

Ook mijn zus moest er aan geloven. Ze kreeg van mij een zelfgemaakt cadeautje. Een pakketje. Ik heb voor haar een rok genaaid in okerkleurige wol en had nogal wat stof over. Het tassenpatroontje van Made by Rae werd nog maar eens boven gehaald en uit de overschot fabriceerde ik dit tasje waar ik een riem van mij aan naaide. En er was nog over voor een mini versie van de rok voor de jongste dochter (één van die projectjes die nog in mijn "af te werken" zak zitten.. wordt vervolgd dus).  Ik kreeg van een vriendin (dank u C!) een schoon stukje stof waar ik een cirkelsjaal van maakte. Van de rok heb ik geen foto. Van de rest wel..

Mijn man heeft een broer. Nonkel Sam voor ons kinders. En nonkel Sam heeft een vlam. Tante Vanessa. Nonkel Sam gaat soms logeren bij tante Vanessa. Voorlopig gaat dat nog zo. Dus kwam ik op het idee voor Nonkel Sam zijn kerst een toiletzak te maken met de passende vulling. Het patroon kom van, hoe kan het ook anders, Oontjes blog. De buitenkant is in jeans (aan de onderkant binnenstebuiten genaaid) met een rood paspelleke en rode rits. De binnenkant is een groen sterrenkatoentje, met een tussenlaag van doucheschermzeil. Ziezo, tot ze gaan samenwonen kan Nonkel Sam zijn tandenborstel veilig vervoeren..

En we zijn weer gestart aan een nieuw jaar. Ik heb al een lijst naai ideetjes. Maar mijn zak met nog af te werken projectjes is nog groter, misschien moet ik daar eerst eens naar kijken. Ik mag van geluk spreken dat ik een tweede jongere dochter heb, die kan er misschien wel nog in.

Intussen is het hier op mijn blog betrekkelijk stil. Kerstfeest en een weekje logeren met vrienden in De Haan zijn daar onder andere de oorzaak van. Maar het was een fantastische kerstvakantie!

Binnenkort zet ik de (zelfgenaaide) kerstcadeau's wel eens online. 

Gisteren was het nieuwjaarsfeestje van Den Gestikten draad. Ik heb genoten van het gezelschap, teveel chips gegeten, nog een stukje verder gehaakt aan mijn dochters tapijtje en dit bijzondere cadeautje gekregen.



Ik wil jullie hierbij dan ook allemaal een super en creatief 2014 toewensen! Dat al (of toch zo veel mogelijk) jullie verwachtingen mogen waargemaakt worden, iedereen gezond mag blijven en zich gelukkig mag voelen.

Het is zover. De kogel is door de kerk, de winnaar is geloot. 
Wie zou dat nu toch kunnen zijn?

Ik wil ook eens een give away organiseren. Voor de fun, door jullie enthousiaste reacties op mijn blog 

Mijn kinders zijn vrij creatief (vanwaar zou dat nu toch komen). En wat is hiervoor beter dan de academie. Zo ook hier bij ons dus. Daar trekt mijn zoon iedere vrijdagavond naar toe. Allez ja, Baptiste (beste vriend van de zoon) zijn mama brengt de artistieke knapen en brengt ze na afloop ook weer naar ons thuis. Ik moet u niet vertellen dat dit een grote luxe is voor mij. Dit kon niet onbeloond blijven, vandaar, een academiezak voor onze "Bartiste", ebdem ebdem? (= westvlaams voor begrijp je 't, ik ben nog aan het oefenen als oostvlaamse migrante. De liefde niewaar..). Met zijn schattig snoetje erop vanvoor, natuurlijk. En er kan netjes een grote tekenmap in en een ferme tekenkoffer. Jeans aan de buitenkant voor stevigheid en vlekken, rood met wit ("KVK" zullen de Kortrijkzanen onder ons begrijpend meeknikken) aan de binnenkant. Alle stoffen zijn van het stoffenspectakel.

Onze jongste telg is een "zotte mutse". Eerst geschater, de rest komt later. Maar de zotte mutse had een koud hoofdje. Daar kon ze minder mee lachen. En dus werd er gehaakt, dat was alweer enige tijd geleden. Geleerd van mijn oma en mijn moeder. Mijn zoon keek heel geïnteresseerd toe, wou ook eens proberen maar vond die kettingsteek toch wat te moeilijk. De wol kocht ik bij Filati in de Lange Steenstraat in Kortrijk. De bobbels in de muts, dat zijn trouwens haar twee staartjes.

By the way, mijn dochter was de laatste twee dagen "ziek", maar dat was alleen aan de thermometer af te lezen..